1054Εμφανίσεις
Kατά την εβδομάδα 19 – 25 Απριλίου, συνέβησαν τα εξής γεγονότα με άξονα αναφοράς την Τουρκία.
Στις 19 Απριλίου, η κοινοπραξία του F-35 (το μαχητικό 5ης γενιάς) υπέγραψε ένα νέο μνημόνιο στο οποίο είχε αφαιρεθεί η Τουρκία. Ο αποκλεισμός της Τουρκίας από την κοινοπραξία θα βραχυκυκλώσει, μεταξύ άλλων, τις εξαγωγές της αμυντικής βιομηχανίας της καθώς το 40% των εξαγωγών της το 2019 (περίπου 1 δις δολάρια) αφορούσε τα εξαρτήματα και υπο-εξαρτήματα του F-35.
Στις 20 Απριλίου, ο Υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου πραγματοποίησε μία επίσημη επίσκεψη στη Δυτική Λιβύη όπου, μεταξύ άλλων, υπεγράφησαν 11 μνημόνια συνεργασίας και ανανεώθηκε η δέσμευση των δύο χωρών στην απομάκρυνση των ξένων μαχητών απο τη Λιβύη (βλ. Ρωσία και Τουρκία).
Στις 20 Απριλίου, η Ελλάδα και η Σαουδική Αραβία υπέγραψαν μία συμφωνία για τη διμερή στρατιωτική συνεργασία επ’ αφορμή της ανάπτυξης της πυροβολαρχίας των Patriot. Η εξέλιξη αυτή ανησύχησε ιδιαιτέρως την Άγκυρα η οποία επιχειρεί (ανεπιτυχώς προς ώρας) να εξομαλύνει τις σχέσεις της με το Ριάντ.
Στις 23 Απριλίου, η Υπουργός Εξωτερικών της Λιβύης δήλωσε κατά την κοινή συνέντευξη τύπου με τον Ιταλό ομόλογό της στη Ρώμη πως η Τρίπολη θα εκκινήσει άμεσα τον διάλογο με την Άγκυρα για την εκκένωση των στρατιωτικών δυνάμεων της από τη Δυτική Λιβύη. Η πίεση από Ρώμη και Κάιρο προς την Άγκυρα θα αυξηθεί.
Στο σημείο αυτό, δείτε ξανά τις προτάσεις μου στο άρθρο της εφημερίδας «Τα Νέα» περί Λιβύης
Στις 24 και 25 Απριλίου, το 1ο, 3ο και 4ο σε αγοραστική ισχύ «εμπορεία» κρυπτονομισμάτων στην Τουρκία κατάρρευσαν και η ζημία ανέρχεται σε 2 δις δολάρια.
Στις 25 Απριλίου, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αναγνώρισε επισήμως την Αρμενική Γενοκτονία (όπως είχε προβλεφθεί στην εβδομαδιαία επισκόπηση Νο.4).
Στις 25 Απριλίου, ο Πρίγκιπας Διάδοχος του Άμπου Ντάμπι, Mohammed bin Zayed, πραγματοποίησε μία αιφνιδιαστική επίσκεψη στο Κάιρο και συνάντησε τον Πρόεδρο Σίσι. Παρά τις προβλέψεις ορισμένων περί ρήξης, οι δύο άνδρες συντόνισαν τις δράσεις στα μέτωπα της Αιθιοπίας και Λιβύης.
Στις 26 Απριλίου, η Τουρκία συνέχισε τις επιχειρήσεις κατά του ΡΚΚ εντός του Ιρακινού Κουρδιστάν (περιοχές Zap, Matin, Avashin). Εφόσον το Ιράν “μπλόκαρε” μία επιχείρηση κατά του Όρους Σιντζάρ, η Τουρκία προσπαθεί να σφραγίσει τα ορεινά Τουρκο-Ιρακινά σύνορα.
Εκτίμηση – Αποτίμηση
Πέραν της ηθικής δικαίωσης για τα θύματα της Αρμενικής Γενοκτονίας, η εν λόγω απόφαση μαρτυρά την φιλοσοφία της Διοίκησης Μπάιντεν έναντι του Καθεστώτος Ερντογάν:
- Η Διοίκηση Μπάιντεν ορίζει ως υπ’ αριθμόν 1 προτεραιότητα τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν ανέχεται τους δικτάτορες όπως ο Ερντογάν
- Η Διοίκηση Μπάιντεν υποβαθμίζει τις σχέσεις της με την Τουρκία από στρατηγικές σε περιστασιακές και, εφόσον η Ουάσιγκτον χρειάζεται πλέον την Άγκυρα λιγότερο απ’ ότι το αντίθετο, δεν νοιάζεται για την γνώμη του Ερντογάν.
Οι ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών θα επιδεινωθούν – αυτή την φορά με αφετηρία την Υπόθεση HalkBank και το Κουρδικό Ζήτημα στη Συρία.
Η εποχή του «transactionlism» μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον ανατέλλει ενώ τα περιθώρια των «γεωπολιτικών εκβιασμών» της Άγκυρας μέσω «φλερτ» με Ρωσία και Κίνα στενεύουν.