1097Εμφανίσεις
Κατά την εβδομάδα 22– 28 Μαρτίου, συνέβησαν τα εξής σημαντικά γεγονότα στην Τουρκία
22 Μαρτίου: πτώση της Τουρκικής Λίρας κατά 16% μετά την απόλυση του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας
23 Μαρτίου: επέκταση της χρήσης της Τουρκικής Λίρας στο υπό κατοχήν Αφρίν (μετά από Ιντλίμπ και Αζάζ) – σχεδόν 4 εκατ. Σύριοι πολίτες πλέον θα χρησιμοποιούν την Τουρκική Λίρα για τις συναλλαγές τους.
23 Μαρτίου: έκκληση εκ μέρους 34 γερουσιαστών στο Κογκρέσο των ΗΠΑ προς τον Πρόεδρο Μπάιντεν για αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας
24 Μαρτίου: πρόσληψη του Stephen Williams, πρώην υψηλόβαθμου υπαλλήλου της Lockheed Martin, ως συμβούλου της Τουρκίας για την Υπόθεση των F-35 – η Άγκυρα είχε ήδη προσλάβει την Arnold & Porter ως λομπίστα για την υπόθεση αυτή
24 Μαρτίου: συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών της Τουρκίας και των ΗΠΑ στο περιθώριο της διυπουργικής συνόδου του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες – επιβεβαίωση της διάστασης των απόψεων επί της Υπόθεσης των S-400
24 Μαρτίου: έκκληση εκ μέρους των τριών κραταιότερων Αραβικών δυνάμεων (Αίγυπτος, Εμιράτα και Σαούντ) για επανεισδοχή της Συρίας στον Αραβικό Σύνδεσμο – η ανάσχεση της Τουρκίας (και του Ιράν, δευτερευόντως) η αιτία
25 Μαρτίου: έκκληση του Ibrahim Karagul, νυν εκπροσώπου τύπου της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, για κατάργηση της Συνθήκης του Μοντρέ για τα Στενά των Δαρδανελλίων
25 Mαρτίου: συνάντηση του Προέδρου Σίσι με τον νέο Πρόεδρο της Λιβύης, Menfi – σκληρό πρέσινγκ από το Κάιρο για προσεταιρισμό της νέας Λιβυκής κυβέρνησης και εκδίωξης των Τούρκων
25 Μαρτίου: κλήση του Προέδρου Μπάιντεν προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό αλλά όχι ταυτόχρονη κλήση προς τον Τούρκο Πρόεδρο – “σπάσιμο” του όρου της αμοιβαιότητας
26 Μαρτίου: Γαλλικές διπλωματικές πηγές επιβεβαιώνουν πως οι μισθοφόροι-αντάρτες της Άγκυρας στη Λιβύη αναχωρούν για Συρία -η εξέλιξη αυτή ΔΕΝ επηρεάζει (ακόμη) τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στη Δυτική Λιβύη
27 Μαρτίου: oπως απεκάλυψαν τα Τουρκικά ΜΜΕ, ο Οτζαλάν συνάντησησε τον αδερφό του στις 25 Μαρτίου και, ως εκ τούτου, διαψεύστηκαν οι φήμες περί του θανάτου του.
Περίληψη – Εκτίμηση
Η επιδείνωση της υγείας της Τουρκικής εθνικής οικονομίας, απόρροια των Erdoganomics εν μέσω της αυταρχικοποίησης του Καθεστώτος Ερντογάν, επιτάσσει τη συμφιλίωση της Τουρκίας με τη Δύση – πρωτίστως με τις ΗΠΑ. Τα περιθώρια για μια κατ’ αρχάς συνεννόηση μεταξύ των δύο συμμάχων, όμως, έχουν στενέψει. Ενδεχομένως η αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας τον Απρίλιο και η εκδίκαση της Υπόθεσης της HalkBank να λειτουργήσουν ως θρυαλλίδες για μία περαιτέρω επιδείνωση των ήδη τραυματισμένων σχέσεων τους.
